خنده ی جوانی

در مرام ما رفیقان نیست رسم حذف دوست،هرکه به ادد لیستمان آمد پروفایل تقدیم به اوست

.

عضو شوید

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

کافی ست دلت بهار باشد ... از اشک تو سبز می شود خار ... از خنده ات آب می شود برف... در دست تو لانه می کند سار ... کافی ست بخواهی ... آسمان را بر اسب سیاه شب، سواره... دست تو به ماه می رسد ... باز از پنجره می چکد، ستاره.... بذر از تو و صد جوانه از من... کافی ست که با زمین بگویی ... سرخ ترین عاشق از تو سرسبز ترین ترانه از من ... کافی ست که وقت پرکشیدن ... در چشم تو انتظار باشد ... کافی ست بخوانی آسمان را... ****یا اینکه دلت بهار باشد*****

بعد از این خوب و بدش باشد پای خودمان

انتخابی است که کردیم برای خودمان

این وآن هیچ مهم نیست که چه فکری بکنند

غم نداریم بزرگ است خدای خودمان

بی خیال همه با فلسفه اشان خوش باشند
خودمان آیینه هستیم برای خودمان

ما دو رودیم که حالا سره دریا داریم

دو مسافر همه در آب و هوای خودمان

احتیاجی به در و دشت نداریم اگر

رو به هم باز شود پنجره های خودمان

درد اگر هست برای دل هم میگوییم

در وجود خودمان هست دوای خودمان

دوست داریم که نفهمند.. بیا بعد از این

خودمان شعر بخوانیم برای خودمان

:: موضوعات مرتبط: احساس نامه , دیوان اشعار , ,
:: بازدید از این مطلب : 441

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

ن : sepehr

ت : سه شنبه 2 / 12 / 1394

.

مطالب مرتبط با این پست

» قدرت و جاذبه
» عشق یعنی چی؟
»
» درد عشق
» بهتری حس دنیا...
» قیافه پسرا وقتی میخوان برن عروسی.....خخخخخخخخههه!!!!!!

می توانید دیدگاه خود را بنویسید

نمایش کلیه نظرات

تمام حقوق اين وب سايت و مطالب آن متعلق به خنده ی جوانی مي باشد .
كد نويسي و گرافيك قالب توسط : تم ديزاينر